บทความและเรื่องราวดีๆ ของหนุ่มร่างสูงคนหนึ่ง

              ถ้าจะพูดถึงซีรี่ส์เกาหลี บอกตรง ๆ นะครับ ว่าผมไม่ใช่ติ่งเกาหลี ไม่ใช่สาวกซีรี่ส์เกาหลี ผมจะชอบดูหนังฝรั่งเสียมากกว่า แต่ว่าเรื่องนี้...กลับทำให้ผมตกหลุมรักแบบถอนไม่ขึ้น และทำให้ผมรู้สึกว่า "ผมรู้จักซีรี่ส์เกาหลีน้อยเกินไป" จริง ๆ ผมก็แค่เคยได้ยินชื่อ แต่พอ อ.ชูศักดิ์ จันทยานนท์ แนะนำให้ผมดู ผมจึงเริ่มดูซีรี่ส์เกาหลี ไม่ใช่แค่นั้นนะครับ..ผมดูจบแล้วด้วย ผมอินจนแบบถอนตัวไม่ขึ้น ผมแทบจะ Search Google ค้นหานักแสดงแต่ละคนเลยทีเดียว และที่ผมชอบคือ เล่าถึงตัวตนในสิ่งที่เราเป็น แต่บริบททางสังคมและอาชีพที่แตกต่างกัน ผมทึ่งกับตนเองอย่างรุนแรงว่า ดูจบได้อย่ารไรเนี่ย ผมก็ตั้งใจดูแบบใจจดใจจ่อ เรื่องที่ผมที่จะมาเล่านั่นคือ                            อูยองอู ทนายอัจฉริยะ                           ( 이상한 변호사 우영우)               เรื่องนี้มีเรื่องย่อว่า อูยองอู อายุ 27 ปี บัณฑิตเกียรตินิยมอันดับ 1 จากมหาวิทยาลัยโซล มีไอคิวสูงถึง 164 และสอบเนติบัณฑิตได้เกิน 1,500 คะแนน มีอาการของออทิสติกสเปกตรัม ทำให้เกิดความผิดปกติในการสื่อสารและการเข้าสังคม ทำงานเป็นทนายความที่สำนักงานทนายความฮันบา

                หลังจากที่ได้เล่าถึงงานวันซ้อมรับปริญญา และวันรับปริญญาแล้ว ผมจะเล่าถึงที่มา ว่าทำอย่างไรผมถึงมีวันนี้นะครับ       การเรียน ปี 1 - 3 ผมจำได้ว่าสอบติดที่สวนดุสิต แต่ต้องการเรียนใกล้บ้าน เลยมาเรียนที่ราชภัฏเพชรบุรีแทน ผมจำได้ว่าผมมาสมัครเรียนเป็นคนสุดท้าย ผมมาสมัครเรียนแบบไม่รู้อิโหน่อิเหน่ ต่อมา ผมก็ปฐมนิเทศ และเรียนปี 1 จำได้ว่าปีนั้นไม่มีการรับน้อง แต่พี่ที่ดูแลผมก็ดูแลได้เป็นอย่างดี ผมก็เรียนบ้าง เล่นบ้าง ผมจำได้ว่าผมเขียนโปรแกรมแทบจะไม่เป็นเลยในตอนนั้น ต้องให้เพื่อน ๆ พี่ ๆ ช่วยตลอด พอตกปีสองวิชาก็ยากขึ้น ผมก็ยังไม่เป็นต่อไป เมื่อมาถึงปี 3 ผมก็เจอวิชายาก จนต้องเลื่อนการสอบ เนื่องจากไม่สบายครับผม ปี 1- ปี 3 ผมแทบจะไม่เป็นเลย ท้อแท้มาตลอด ปี 4-6 เนื่องจากว่าผมเรียนไม่ค่อยรู้เรื่อง และยังปรับตัวเข้ากับเนื้อหาไม่ค่อยได้ ส่งผลให้ผมทำโปรเจคช้านิดนึง ตอนแรก ๆ ต้องให้รุ่นพี่เทรนให้และทำให้มาตลอด ต่อมา จากการที่อาจารย์ที่ปรึกษาเรียกสติ ทำให้ผมต้องพิจารณาตนเอง และค่อย ๆ ฝึก ค่อย ๆ ถืบตนเองมาตลอด จนค่อย ๆ ทำเป็น แม้ว่าจะช้ากว่าเพื่อน สุดท้าย ผมก็รับปริญญาพร้อมเพื่อนได้ในที่สุด

              เมื่อวันที่ 3 กันยายน 2565 ผมได้รับปริญญาที่มหาวิทยาลัยราชภัฏนคนปฐมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ผมได้ถ่ายรูปกับคนที่หลากหลาย ทั้งเพื่อน ๆ ครอบครัว อีกทั้งผมได้ร่วมทานข้าวแบบยกบ้าน ซึ่งไม่บ่อยครั้งที่จะไปทานแบบครบทีมครับ วันนี้ ผมจะเล่าเรื่องเกี่ยวกับการซ้อมรับปริญญา และวันรับจริงอย่างพอสังเขปนะครับ                วันที่ 1 (29 สิงหาคม 2565) วันนี้เป็นวันแรก ผมจำได้ว่าต้องส่งผล ATK เมื่อส่งผลเสร็จ ก็รอสักพัก แล้วรับบัตรประจำตัวบัณฑิตกับพี่แต รอสักพัก จากนั้นก็เรียงตามหมายเลขบัณฑิต ในการเข้าห้องประชุม rพวกผมได้เข้าห้องประชุมเวลา 8.00 น. ถ้าจำไม่ผิดนะครับ ต่อมาท่านอธิการบดีมาให้โอวาทแก่บัณฑิตทุกคน  และฟังคำชี้แจงในวันรับปริญญาวันแรกครับผม แล้วจากนั้น ก็ปล่อยซ้อมย่อยเวลา 9.30 น.               ในวันแรก ผมได้แต่ชุดทำงานมาซ้อมรับปริญญา ผมก็ได้ซ้อมย่อยที่อาคารศิลปะ (อาคาร 33) ผมก็ได้ซ้อมกับอาจารย์ที่ออกแนวสบาย ๆ ผมเดินเข้ากับจังหวะไม่ค่อยได้ แต่ผมก็พยายาม ตั้งใจ ต้องทวนซ้ำหลาย ๆ รอบ โชคดีที่ อ.ปลามาบอกผมว่า   "น้องอัษทำได้อยู่แล้ว"               ผมก็ฝึกเดินตามจังหวะหลาย ๆ รอม พว