การออกสู่โลกภายนอกสำหรับบุคคลออทิสติก

 

          ห่างหายไปนานสำหรับการเขียนบทความนะครับ จริง ๆ ก็อยากที่จะเขียนเรื่องราวต่าง ๆ แต่ด้วยภารกิจที่เพิ่มขึ้น จึงห่างหายไปเป็นเดือน ๆ แต่ทว่าด้วยความที่ยังไม่หมดไฟในตัวผู้เขียนเอง ประกอบกับการที่ได้ร่วมงานทัศนศึกษาอยู่ 2 สถานที่ นั่นคือวัดพระเชตุพนและท้องฟ้าจำลอง จึงเป็นที่มาที่ได้เขียนเรื่อง "การออกสู่โลกภายนอกสำหรับบุคคลออทิสติก" ในครั้งนี้ การเขียนเรื่องนี้ถือเป็นการถอดบทเรียน เพื่อให้ผู้อ่านได้เห็นภาพมากขึ้นว่า การที่จะนำบุคคลออทิสติกไปสู่โลกภายนอก ต้องทำอย่างไรบ้าง และจะต่อยอดได้อย่างไร เป็นต้น 

        ขอกล่าวนำนิดนึง ในการออกสู่โลกภายนอกสำหรับบุคคลออทิสติกนั้น ผู้ปกครองจะมีความกล้า ๆ กลัว ๆ อยู่ไม่น้อย บางครอบครัวจะไม่กล้าให้บุคคลออทิสติกไปเจอโลกภายนอก เพราะเกรงจะสร้างปัญหา อาทิ เสียงกรีดร้อง ทำให้คนอื่นรำคาญ ไม่เข้าใจบริบททางสังคม และบางคนอาจจะยังไม่เข้าใจบริบททางสังคม เป็นต้น นอกจากนี้ การตื่นตัวในเรื่องของบุคคลออทิสติกก็จะจำกัดอยู่ในคนบางกลุ่ม ทำให้บุคคลออทิสติกเข้าไม่ถึงในเรื่องของการมีส่วนร่วมในกิจกรรมต่าง ๆ ของสังคม  รวมทั้งผู้ปกครองบางคนขาดความมั่นใจในการพาลูก ๆ หลาน ๆ ออกสู่สังคมนั่นเอง 

            กรณีศึกษา : การไปทัศนศึกษาที่วัดพระเชตุพน 

         ในการไปทัศนศึกษาที่วัดพระเชตุพนนั้น ผู้เขียนเองก็มีหน้าที่ในการดูแลเพื่อน ตั้งแต่การขึ้นรถไฟฟ้าใต้ดิน MRT เพื่อน ๆ บางคนจะยังไม่ชินกับการที่ไปขึ้นรถไฟฟ้า อันนี้เข้าใจได้ว่าเพื่อน ๆ จะชินกับการที่ผู้ปกครองไปรับไปส่งตลอดจึงยังไม่มีโอกาสในการที่จะเดินทางไปไหนมาไหนด้วยตนเอง แต่สำหรับเพื่อนบางคน รวมทั้งผู้เขียนก็พอจะมีทักษะในการที่จะเดินทางไปไหนมาไหนด้วยตนเอง จึงทำให้เรื่องเหล่านี้กลายเป็นเรื่องปกติ แน่นอนว่าการที่จะเจอความตื่นเต้นนั้นมาก่อนความปกติอยู่เสมอ  แต่ถ้าทำให้เรื่องปกติได้ ทำให้เกิดการใช้ชีวิตอิสระของบุคคลออทิสติกไปโดยปริยาย

         ตลอดเวลาการไปวัดพระเชตุพนนะครับ ผู้เขียนไม่ได้ไปไหนมาไหนโดยลำพัง อีกทั้งต้องดูแลเพื่อน ๆ ในกลุ่มที่มีอาการหนักกว่า คือสามารถเดินเองได้ แต่เดินแบบไม่ทราบจุดหมาย ต้องมีคนพาไปและดูแลอย่างใกล้ชิด  อีกทั้งการเข้าห้องน้ำก็ต้องดูแลตลอด และมารอที่หน้าห้องน้ำ นอกจากนี้ ผู้เขียนยังได้มาถ่ายภาพเพื่อน ๆ และบรรยากาศในวัดพระเชตุพนนะครับ 

        การออกไปที่วัดพระเชตุพนนั้น ทำให้ผมรู้จักการดูแล ช่วยเหลือเพื่อน ได้รู้จักเขารู้จักเรา ได้ทำความเข้าใจกับเพื่อน ๆ และได้เรียนรู้ซึ่งกันและกันครับ 

            จะเห็นว่าการออกไปสู่โลกภายนอกสำหรับบุคคลออทิสติก สามารถทำได้ เพียงแต่ต้องดูแลให้ดี อธิบายให้ชัดเจน ค่อย ๆ พูด สามารถอยู่ได้แม้ว่าตัวบุคคลออทิสติกจะมีอารมณ์ก็ตาม สำหรับวันนี้ก็ขอเล่าเพียงเท่านี้ครับ เป็นกำลังใจให้ทุๆ คนครับ สวัสดีครับ 

อัษฎากรณ์ ขันตี

24 สิงหาคม 2566