อบรมกับมูลนิธิเลียวนาร์ด เชสเชียร์

 อบรมกับมูลนิธิเลียวนาร์ด เชสเชียร์

อัษฎากรณ์ ขันตี

    

        เมื่อวันที่ 25 กุมภาพันธ์ที่ผ่านมา ผมได้ไปอบรมเยาวชนกองหนุนกับมูลนิเลียวนาร์ด เชสเชียร์ ที่โรงแรมย่านสาทร ผมได้ไปกับเปิ้ล บอม นัท นาย อังกูร และครูณะ ผมได้เดินทางด้วยรถของมูลนิธิ และได้ถึงประมาณ 9.30 น. จากนั้นประธานในพิธีคือ นส.บาร์กา เฮนรี ผู้จัดการส่วนภูมิภาคกล่าวเปิดงาน และอ.ดร.อรุณี ลิ้มมณี บรรยายหัวข้อ บทบาทของสภาผู้พิการทุกประเภทแห่งประเทศไทยต่อการพัฒนาเยาวชนผู้พิการ 

        จากนั้นเบรกก็มาถึง แล้วในขณะนั้นเอง ผมได้รู้จักเพื่อนใหม่ด้วยครับ ชื่อฟ้าใสกับไผ่ ทั้งคู่เป็นผู้พิการทางสายตา และเป็นเฟรชชี่ในคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ อีกคนชื่อโบ๊ทครับ จบสาขาปรัชญา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ครับผม อีกสักครูได้ฟังการบรรยาย เรื่องสิทธิและเสียงของคนพิการ แน่นอนว่า คนพิการจะได้รับเสียงและสิทธิที่ปลายแถว จริง ๆ ควรเสมอภาคกันครับ และผมเชื่อว่า ไม่วันได้ก้วันหนึ่ง สังคมจะเกิดความเสมอภาคกันในที่สุด

        จากนั้นผมได้ทานข้าวเที่ยว กับหมูสะเต็ะ ข้าวกับปลากระพง ต้มยำกุ้ง และปิดท้ายด้วยขนมหวานนั่นเอง 

        ต่อมา ผมฟังบรรยายอยู่สองเรื่อง เรื่องที่ 1 การสร้างอิทธิพลให้มีประสิทธิภาพ เรื่องนี้สำคัญอย่างไรหนอ..เรื่องนี้เป็นการสร้างแรงจูงใจเพื่อให้บุคคลทั่วไปยอมรับและเข้าใจผู้พิการมากขึ้น ซึ่งผู้พิการมักจะถูกกีดกันด้วยเหตุผลต่าง ๆ ทั้งความเชื่อ สายตา อารมณ์ ท่าทาง ที่สำคัญคือ ทัศนคติ ในการบรรยายดังกล่าว ได้เล่าถึงการปกป้องสิทธิของคนพิการ จากการถูกกีดกัน ทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจ ต่อมาได้บรรยายเรื่องที่ 2 คือการเล่าเรื่อง แน่นอนผมถนัดอยู่แล้ว แต่จะทำอย่างไรให้คมกริบหนอ วันนี้นเขาได้อธิบายการเล่าเรื่องว่า มี 4 อย่างที่ต้องคำนึง 1.ข้อเท็จจริง 2.ความเป้นส่วนตัว 3.ความกระจ่าง 4.ไม่อ้างอิ้งชื่อหรือองค์กรใดให้เสียหายครับ 

    แน่นอนว่า กิจกรรมย่อมต้องมี ทั้งเช้าและบ่ายมีเกมกลุ่มที่ต้องทำ ทั้งจับคู่ ใช้ตัวเลือก และแก้ประโยคให้เหมาะสม ก่อนกลับบ้านมีเบรกเป็นของหวานแสนอร่อย 

    

        ก่อนกลับบ้านมีการมอบเกียรติบัตร ตั้งกลุ่มไลน์ และสอนส่งข้อความทางเพจขององค์กร ผมได้ทักทายจนครูณะบอกว่ารีบกลับนะ สุดท้ายทุกคนก็แยกย้ายกลับบ้าน ส่วนผมกลับเพชรบุรีเรียบร้อย การอบรมครั้งนี้ ทำให้ผมเข้าใจถึงการทำงานของคนพิการ ปัญหาที่พบเจอหรือเคยเจอเกี่ยวกับการหางานของผู้พิการ และสิ่งที่สำคัญที่สุด คือดอกาสในการทำงานของผู้พิการที่มีช่องทางที่สว่งมากขึ้น ขอบคุณมูลนิธิเลียวนาร์ด เชสเชียร์ที่ให้ผมได้อบรมนะครับ สวัสดีครับ 

อัษฎากรณ์ ขันตี

1 มีนาคม 2564