วันเกิดของผม (ตอนที่ 2)

 วันเกิดของผม (ตอนที่ 2) 

อัษฎากรณ์ ขันตี


         จากบทความที่แล้วนะครับ ผมได้เล่าในส่วนของวันที่ 7 ธันวาคมแล้วครับ ต่อมา ผมจะเล่าถึงวันที่ 9 ธันวาคม ถามว่า ผมทำอะไรบ้างในวันนั้น ตอนเช้านะครับ ครูณะสอนผมถ่ายภาพ ใช้เลนส์ ถ่ายรูปต่าง ๆ ในมูลนิธิ พอตอนบ่าย ครูนุให้ผมไปถ่ายภาพ และความสนุกจึงบังเกิดขึ้น 

        วันที่ 9 ธันวาคม เมื่อตอนบ่าย ครูนุมอบหมายให้ผมไปถ่ายภาพในงาน ซึ่งมีนักศึกษาจากสถาบันพระปกเกล้ามาดูงานที่ทำงานของผมครับ ผมได้ถ่ายรูปตามที่ต่าง ๆ อาทิ ร้านกาแฟ หอประชุม และห้องศิลปะ ที่ดีกว่านั้น ผมได้เจอและถ่ายรูปกับ สส.เติ้ล (วรภาพ วิริยะโรจน์) จากพรรคก้าวไกล และสส.น้ำ (จิราพร สินธุไพร) จากพรรคเพื่อไทย และผมได้พูดคุยกับ สส. อย่างชื่นมื่นและเป็นกันเองครับผม 


ภาพที่ 1 ถ่ายรูปกับ สส.น้ำ และ สส.เติ้ล 


ภาพที่ 2 ถ่ายรูปกับ สส.น้ำ , ภาพที่ 3 ถ่ายรูปกับ สส.เติ้ล


        ผมได้ถ่ายภาพประมาณ 3 ชั่วโมง ผมเอากล้องมาคืนที่ครูนุ และรดน้ำต้นไม้ตามปกติ ต่อมา ผมได้ให้สัมภาษณ์กับ สส.เติ้ล เกี่ยวกับออทิสติก จากนั้น ผมได้เชิญไปดินเนอร์ที่สามเสนวิลล่าครับผม 

        ที่สามเสนวิลล่านั้น เป็นร้านอาหารอร่อย คุณภาพระดับพรีเมียม ผมจะเกร็ง ๆ เขิน ๆ เพราะผมไม่เคยมาร้านแบบนี้เลยครับ มีมุมถ่ายรูปสวย ๆ หลายมุมนะครับ ดูได้จากภาพที่ 4-5  

ภาพที่ 4-5 มุมถ่ายรูปสวย ๆ ของร้านสามเสนวิลล่า

        จากนั้นผมได้ทานข้าวผัด ปลากระพง ซุป น้ำมะพร้าว จากนั้นผมร้องเพลง Mrs.robinson ครับผม ผมได้พูดคุยกับนักศึกษาจากสถาบันพระปกเกล้า และ อ.ชูศักดิื อย่างเป็นกันเอง ผมมีความสุขจริง ๆ ครับ และสิ่งที่คาดไม่ถึง ผมถูกเซอร์ไพร์สวันเกิดจาก อ.ชูศักดิ์ และนักศึกษาจากสถาบันพระปกเกล้า ที่สำคัญ.. สส.เติ้ลได้มาทานข้าวร่วมกับผม และเซอร์ไพร์สผมด้วยนะครับ เค้ากที่ได้นี่น่าทานสุด ๆ ครับผม ผมกลับประมาณ 20.30 น. ครับผม 


ภาพที่ 6 มอบเค้กให้กับ สส.เติ้ล 




ภาพที่ 7 เค้กวันเกิด(ย้อนหลัง) ของผมครับ 

        จากนั้นผมได้ถ่ายรูปกับ สส.เติ้ล เป็นที่ระลึก และกล่าวขอบคุณทุกคนที่มาเซอร์ไพรส์และอวยพรวันเกิดครับผม ผมดีใจมาก ๆ ที่ได้เจอสังคม อยู่ร่วมกับสังคม จริง ๆผมพยายามมาตลอด ผมผ่านความผิดพลาดและร้องไห้มาหลายครั้งแล้ว แต่ผมเชื่อว่า สักวันเราต้องทำได้ สุดท้ายผมก็มีสังคมที่ดีครับ ผมเชื่อว่า คนออทิสติกสามารถอยู่ในสังคมได้ครับ เพียงแต่ต้องค่อย ๆ แก้ไงครับ


ภาพที่ 8 ถ่ายรูปกับ สส.เติ้ล

        ผมดีใจที่สุดอีกวันแห่งปีเลยครับ จากคนต่างจังหวัด แต่มีที่ยืนในกรุงเทพ ผมรู้สึกภูมิใจ กว่าจะมาถึงตรงนี้ล้วนผ่านการต่อสู้มาแล้วทั้งสิ้น ผมต่อสู้จนอยู่ในกรุงเทพได้ เรียนจบและมีงานทำ ผมเชื่อว่า คนออทิสติกพัฒนาได้ครับ
        สุดท้ายนี้ขอบคุณทุกคนที่ร่วมอวยพรวันเกิดให้ครับ และพรที่ให้กับผมนั้น ขอให้พรนั้นเกิดขึ้นกับทุก ๆ ท่านนะครับ สวัสดีครับ 

    


อัษฎากรณ์ ขันตี 
11 ธันวาคม 2563

เครดิตคำคมจาก https://www.brainyquote.com/quotes/bob_hope_153637


ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ถึงเวลารึยังที่จะมีวิชา การอยู่ร่วมกันในสังคมที่หลากหลาย อยู่ในหลักสูตรขั้นพื้นฐานของทุกระดับชั้นและการทำงาน

รีวิวการใช้งาน เว็บไซต์คัดกรองบุคคลออทิสติก

ค่ายเยาวชน ปี 2567