เหตุการณ์สำคัญในปี 2563

เหตุการณ์สำคัญในปี 2563

อัษฎากรณ์ ขันตี

ผมจะขออนุญาตเล่าเหตุการณ์ต่าง ๆ ในปี 2563 ของผมนะครับ ผมให้ฉายาปีนี้ของผมนะครับว่า

"เปลี่ยนผ่าน เปลี่ยนแปลง " เป็นปีที่ผมต้องเปลี่ยนผ่านจากวัยเรียนสู่วัยทำงาน และเป็นปีที่ต้องเปลี่ยนแปลงการดำรงชีวิต เพราะเป็นปีที่โรคโควิด-19 ระบาดครับผม เหตุการณ์สำคัยของผมในปี 2563 มีดังนี้ครับ

1.ผมได้ร่วมฟังในเหตุการณ์ สว.พบเยาวชน ผมได้เสนอแนะเรื่องของบุคคลออทิสติกและการดูแลต่อหน้าสมาชิกวุฒิสภา และรับของที่ระลึกจาก พล.อ.สิงห์ศิก สิงห์ไพร สมาชิกวุฒิสภา อีกทั้งท่านยังชมผมว่า "เธอเป็นคนที่เก่งมากคนหนึ่งเลยนะ" ผมนี่เขินเลยครับ ผมดีใจที่ได้ถ่ายทอดเรื่องราวบุคคลออทิสติกสู่สมาชิกวุฒิสภาครับ

2.วันส่งโปรเจค และรับใบจบครับ ผมจะขออนุญาติเล่าถึงวันส่งเล่มโปรเจคก่อนนะครับ พอมาถึงวันนั้น ผมีดีใจมาก ๆ ซึ่งกว่าจะผ่านมาได้ ผมต้องผ่านทั้งความท้อแท้ ความหงุดหงิด คราบน้ำตา ต้องแก้แทบไม่รู้กี่ครั้ง สุดท้ายก็ผ่านมาได้ ผมดีใจแบบพุดไม่ออกเลยครับ ผมได้ไปทานข้าวกับ อ.แมว และ อ.โจ้ครับ วันที่ผมส่งเล่ม ผมดีใจสุด ๆ ครับ ดีใจจนพูดไม่ออกครับ

ต่อมานะครับ วันที่ผมได้ใบจบ ผมได้ไปแวะเยี่ยมพวกเพื่อน ๆ อาจารย์ เจ้าหน้าที่ในรั้วมหาวิทยาลัย ว่าผมจบแล้ว ต่อจากนี้ผมจะต้องไปสู่โลกภายนอกสักที ผมได้รับของที่ระลึกจาก อ. ป้อม และวันที่ 30 กันยายน เป็นวันสุดท้ายที่ได้อยู่ในมอ ผมรู้สึกว่าใจหาย ที่ต้องจากรั้วมหาลัย เพื่อไปประกอบอาชีพ และเรียนรู้โลกภายนอก ผมได้ทานข้าวกับอ.สุวัฒน์ ก่อนกลับบ้านครับผม ไม่คิดว่าจะมีวันนี้จริงๆครับผม

3.เริ่มทำงานที่มูลนิธิออทิสติกไทย และใช้ชีวิตที่กรุงเทพครั้งแรก ผมได้พักแค่หนึ่งเดือนเท่านั้น ผมได้ไปทำงานที่มูลนิธิออทิสติกไทย ตอนแรก ๆ ผมยังไม่ชินกับสถานที่เลยครับ แต่ผมก็ค่อยๆปรับตัว จนได้มีเพื่อน มีคนร่วมงานที่น่ารัก และจริงใจ ที่นี่นะครับทำให้ผมมีเป้าหมายที่มั่นคงขึ้น มีความสุขที่ได้อยู่กับเพื่อนๆออทิสติก มีความสุขที่มีเพื่อนร่วมงาน มิตรที่ดี แม้ว่าจะไม่สามารถตอบโจทย์ได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ก็ตามครับ ครูที่ดูแลผมคือครูนุ เพื่อน ๆที่เข้ากับผมได้ดีคือบอม อั๋น นาย และกอล์ฟครับผม ผมรู้สึกว่าไม่เหงาและว้าเหว่เลยล่ะครับ มีกิจกรรมให้ทำและมีส่วนร่วมได้ดดยไม่ขัดเขินและรังเกียจเลยครับ

ชีวิตในกรุงเทพนั้น ทำให้ผมต้องเข้มแข็ง พึ่งพาตนเอง และดูแลตนเองได้ แต่ผมไม่เหงาเลยครับ เพราะชาวบ้านเป็นกัลเอง ครูดุแลเป็นอย่างดี และมีเพื่อน ๆ ที่น่ารักครับ

4.ต้อนรับ สส. ผมได้เป็นช่างภาพในเหตุการณ์ศึกษาดูงานของนักศึกษาจากสถาบันพระปกเกล้าครับ ผมได้เจอ สส.จิราพร สินธุไพร และ สส.วรภพ วิริยะโรจน์ และได้ถ่ายภาพร่วมกัน ตอนเย็นผมไปดินเนอร์กับ สส.วรภพ และอ.ชูศักดิ์ครับผม นักศึกษาจากสถาบันพระปกเกล้ามาเซอร์ไพร์สวันเกิดของผมครับ ขอบคุณมากๆครับ

จากเหตุการณ์ดังกล่าว ทำให้ผมมีความสุขมาก ๆ ครับ ผมหวังว่าจากเหตุการณ์ดังกล่าว ทำให้ผมก้าวต่อไปอย่างมั่นคงและยั่งยืน เป็นโปรแกรมเมอร์/รีวิวเวอร์/และเป็นนักเขียนแนวออทิสติกได้อย่างแน่นอนครับผม เป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ